Inspiratie voor voorgangers

Op het moment dat ik dit schrijf, komt mijn vakantie in zicht. Een vakantie waarin ik in alle rust diverse kunsten mag bundelen: de kunst van het wandelen, de kunst van het kijken, de kunst van het ontladen. In het ontladen begint het werkelijke leegmaken en opnieuw gevuld raken. Het komt vanzelf, daarop mag ik vertrouwen.

En dan is er ook altijd nog ‘de glazen pot’. Inspiratie voor voorgangers staat er op het etiket. Bij mijn bevestiging als uw nieuwe voorganger, zondag 4 juni jongstleden, stond deze pot naast mij op de liturgietafel. Na afloop van mijn overdenking Alles wat ademt, nodigde ik de aanwezigen hartelijk uit om de pot te vullen met … inspiratie. Want, zoals ook iemand op een briefje schreef en in de pot deponeerde, “een mens kan niet alles alleen”. En zo is het. “Om welke weg ook te volgen, geven we elkaar inspiratie.”

Eenmaal weer thuis van deze bijzondere intredeviering, waarin we ons mochten verheugen op een fijne sfeer, veel muziek en zang – mede dankzij de vocale medewerking van About Music onder leiding van Heleen Bout, die ook samenzang muzikaal begeleidde op piano –, las ik met plezier wat er allemaal uit die glazen pot met inspiratie voor voorgangers kwam. Een idee destijds van mijn creatieve zus; zij gaf mij deze zelfgemaakte pot cadeau bij mijn bevestiging bij de Vrijzinnigen in Tholen. Zowel daar als in Schiedam heeft de pot zijn dienst al ruimschoots bewezen. Zo ontdekte ik dankzij de vele persoonlijke bijdragen onder andere het werk van de Noorse componist Christopher Tin, het Onze Vader in Swahilli – Baba Yetu – en ben ik intensiever gaan luisteren naar de Canadese vocalist k.d. Lang. Het is mooi om met elkaar te delen wat voor ons van betekenis is en op die manier vieringen of andersoortige bijeenkomsten vorm te geven vanuit wat mensen raakt. Dat kan bijvoorbeeld ook een kunstwerk zijn. Kunst in de breedste zin van het woord.

Kunst is in zekere zin een vorm van pastoraat. Het gaat om open waarnemen en ontvangen, tot betekenis komen. Niet oordelend kijken, maar de kunst op je in laten werken. Wat zie ik? Wat is hier aan de hand? Wat in dit werk raakt mij? Op die manier het werk van de kunstenaar binnentreden,  kan soms zelfs je perspectief veranderen. Niet langer ben je de kijker, je bent het personage op het doek. Je kunt met de ander meekijken vanuit diens leefwereld en levensloop, en dat meenemen naar jouw eigen zelf.

Pastoraat is meer dan gesprek alleen. Met dat besef mogen we er ook na de zomervakantie weer iets moois van maken. Met elkaar. “Mijn idee tot inspiratie: de kleuren van de regenboog en van het leven”, lees ik op een ander briefje dat ik uit de glazen pot haal. Mooi. Laten we de kleuren telkens weer opnieuw op ons laten inwerken en doorwerken. En die inspiratie, daar ziet u de komende tijd zeker iets van terug. De dans, eveneens uit ‘de pot’, is reeds begonnen.

– Richard van der Keur

Deze bijdrage is gepubliceerd in Stemmen nr. 3  2023, een uitgave van Vrijzinnigen Schiedam-Rotterdam.

---